Autor: pplng

Największa na świecie bunkierka na skroplony gaz ziemny (LNG) została oficjalnie ochrzczona podczas ceremonii, która odbyła się w piątek w Rotterdamie. Zbiornik membranowy GTT Mark III Flex o długości 135,5 metra i pojemności 18 600 metrów sześciennych otrzymał nazwę Gas Agility.

Pierwsza bunkierka LNG należąca do Emerald Green Maritime Limited, spółki zależnej w całości należącej do Mitsui O.S.K. Lines, Ltd. (MOL), została wyczarterowana przez spółkę Total Marine Fuels Global Solutions (TMFGS).

W lutym 2018 roku TMFGS i MOL podpisały umowę czarteru czasowego dla statku, a budowa rozpoczęła się w stoczni Hudong-Zhonghua Shipbuilding w Chinach w listopadzie 2018 r. Dostarczony w kwietniu 2020 roku Gas Agility spełnia najwyższe standardy techniczne i środowiskowe, wykorzystując LNG jako paliwo napędowe i całkowite ponowne skroplenie odparowanego gazu.

W piątek statek przybył do Holland Amerikakade w pobliżu portu Cruiseport Rotterdam, gdzie zacumował na ceremonię chrztu.

– Gas Agility to wyraźny dowód naszego ciągłego dążenia do rozwoju kluczowych infrastruktur logistycznych LNG w głównych węzłach bunkrowania na całym świecie, pomagając branży żeglugowej przejść na bardziej zrównoważone rozwiązanie paliwowe – powiedział Jérôme Leprince-Ringuet, dyrektor zarządzający TMFGS.

Statek będzie aktywny głównie w Europie Północnej, a przynajmniej przez następną dekadę będzie dostarczał LNG do statków morskich, w tym do dziewięciu nowych ultra dużych kontenerowców CMA CGM (ULCV) – pierwszych kontenerowców o pojemności 23 000 TEU zasilanych LNG.

Czystsze spalanie paliwa morskiego LNG nabrało tempa, ponieważ światowy przemysł żeglugowy stara się dostosować do bardziej rygorystycznych norm emisji. W coraz większym stopniu LNG stanowi dostępne i konkurencyjne rozwiązanie, które stanowi wkład w długoterminową strategię Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) mającą na celu zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych ze statków. 

Takeshi Hashimoto, wiceprezes wykonawczy MOL, powiedział: „Jestem przekonany, że nasze przedsięwzięcie będzie wielkim kamieniem milowym i punktem zwrotnym w tym szybko zmieniającym się świecie. Przejście z ciężkiego oleju opałowego na LNG to konkurencyjne, przyjazne dla środowiska i natychmiast dostępne rozwiązanie dla transportu morskiego.”

Źródło: gospodarkamorska

Przedstawiciele GAZ-SYSTEM, Zarządu Morskiego Portu Gdańsk i Urzędu Morskiego w Gdyni podpisali list intencyjny dotyczący współpracy przy postawieniu terminalu regazyfikacyjnego FSRU w Porcie Gdańsk.

Dokument określa rolę każdej ze stron przy realizacji programu budowy pływającego terminalu LNG typu FSRU. Obejmuje on również listę przedsięwzięć niezbędnych do jego realizacji. List intencyjny stanowi podstawę do zawarcia odrębnego porozumienia, które określi zasady współpracy i jej zakres pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi podmiotami.Cieszymy się, że Gaz-System wybrał nasz port, jako najlepszą lokalizację do budowy terminala. Będzie to miało bezpośredni wpływ na zwiększenie liczby przeładunków w porcie, jak również otworzy zupełnie nową grupę ładunkową, jaką jest skroplony gaz ziemny. To duża szansa także dla podmiotów z regionu, które będą mogły korzystać z tego surowca za pośrednictwem naszego portu, wykorzystując go do własnych procesów. Jego największą zaletą jest wydajność, gdyż z 1 m3 płynnego LNG, po regazyfikacji otrzymujemy 600 m3 produktu w postaci gazowej. Nasza wspólna inwestycja – gdyż uczestniczy w niej nie tylko Port ale i Gaz System oraz gdyński Urząd Morski zwiększa niezależność energetyczną naszego kraju. Należy także dodać, iż w naszym regionie od 2014 roku tego typu jednostkę regazyfikacyjną o nazwie „Independence” z powodzeniem wykorzystują Litwini w Porcie Kłajpeda – mówi Łukasz Greinke – prezes Portu Gdańsk. Budowa pływającego terminala LNG na wodach Zatoki Gdańskiej dyskutowana była od długiego czasu. Uwzględnia się ją również w planach zagospodarowania przestrzennego wód Portu Gdańsk, które obecnie są procedowane przez Urząd Morski w Gdyni. Obiekty hydrotechniczne, na przykład aktualnie modernizowane i nowobudowane przez nas falochrony osłonowe w Porcie Północnym, oprócz funkcji ściśle związanych z bezpieczeństwem żeglugi, ułatwią również realizację planowanego przedsięwzięcia – powiedział kpt. ż. w. Wiesław Piotrzkowski, dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni.

 
O pływającym terminalu FSRU

Jednostka FSRU (ang. Floating Storage Regasification Unit) to pływający tankowiec, wyposażony w urządzenia do regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego w postaci   LNG (ang. Liquid Natural Gas). Statek będzie umiejscowiony w Zatoce Gdańskiej. Aktualnie trwa proces badania rynku i analizy parametrów biznesowych dla funkcjonowania planowanej inwestycji. Na obecnym etapie GAZ-SYSTEM założył postawienie w porcie jednostki o  przepustowości  4,5 mld m3 rocznie.

Budowa Terminalu FSRU jako nowego punktu wejścia do krajowego systemu przesyłowego jest odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie na gaz ziemny. Dzięki temu zwiększą się możliwości importowe gazu  na polski rynek. To umożliwi rozwój rynku LNG w naszej części Europy, a także wpłynie na wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego Polski.
Umiejscowienie jednostki FSRU w Zatoce Gdańskiej zwiększy znaczenie tej części wybrzeża na gospodarczej mapie Bałtyku m.in. poprzez możliwość bezpośredniego bunkrowania czyli tankowania statków LNG. Dostęp do niskoemisyjnego paliwa gazowego dla  floty morskiej będzie miało korzystny wpływ na środowisko naturalne.

Budowa Terminalu FSRU została wpisana w 2020 r. na czwartą listę inwestycji, które uzyskały status projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania (ang. Projects of Common Interest – PCI) w sektorze energetycznym. Projekty PCI to kluczowe projekty infrastrukturalne, mające na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa na europejskim rynku energii. Ich realizacja ma wspierać politykę energetyczną i wyzwania klimatyczne w UE.

Żródło: gospodarkamorska

Trwa badanie zapotrzebowania rynkowego na korzystanie z nowych zdolności przesyłowych w związku z realizacją nowego Terminalu LNG (FSRU) w rejonie Zatoki Gdańskiej. Gaz-System czeka\ na zgłoszenia uczestników rynku do 28 września br. Przy okazji spółka przygotowała materiały informacyjne o procedurze i terminalu – zachęcamy do obejrzenia.

GAZ-SYSTEM przypomina o trwającym, niewiążącym badaniu zapotrzebowania rynkowego dla nowych zdolności przesyłowych w krajowym systemie przesyłowym związanych z budową nowego Terminalu LNG (FSRU) w rejonie Gdańska wraz z jego integracją z systemem przesyłowym poprzez utworzenie Fizycznego Punktu Wejścia z Terminalu LNG do krajowego systemu przesyłowego. Kwestionariusze można składać jeszcze do 28 września br.

Wyniki badania będą wykorzystane przez operatora podczas procesu parametryzacji projektu, dzięki czemu zgłoszenia uczestników przekazane w ramach procedury mogą mieć bezpośredni wpływ na kształt polskiego rynku gazu ziemnego.

W związku z prowadzonymi z badaniem, GAZ-SYSTEM przygotował zestaw materiałów video poświęconych prowadzonej procedurze badania rynku, a także planom rozbudowy krajowego systemu przesyłowego i roli infrastruktury przesyłowej w procesie transformacji energetycznej.

W przygotowanych materiałach zaprezentowane są także kluczowe informacje na temat globalnego rynku LNG, projektowania i bezpieczeństwie funkcjonowania terminali LNG, a także założeń rozbudowy terminalu LNG w Świnoujściu i planu budowy pływającego terminalu LNG w rejonie Zatoki Gdańskiej. Zachęcamy do zapoznania się z materiałami: gospodarkamorska

W ramach badania możliwe jest zgłoszenie w zakresie niewiążącego zapotrzebowania na:

– Przepustowość w fizycznym Punkcie Wejścia z Terminalu LNG (FPWEOIR) do Krajowego Systemu Przesyłowego, wyrażoną w kWh/h;
– Średnią Moc Regazyfikacji, wyrażoną w kWh/h wraz z informacjami dodatkowymi dotyczącymi planowanej rocznej liczby dostaw LNG/ ilości zawinięć statków oraz Mocy Umownej;
– Przepustowość w Fizycznych Punkach Wyjścia (informacja uzupełniająca, nieobligatoryjna), wyrażoną w kWh/h;
– usługi dodatkowe świadczone na Terminalu LNG (informacja uzupełniająca, nieobligatoryjna): przedłużone procesowe składowanie, przeładunek na mniejsze jednostki, bunkrowanie;
– przewidywane parametry jakościowe LNG (informacja uzupełniająca, nieobligatoryjna).

Jednocześnie zwracamy uwagę, że w ramach niewiążącej procedury badania rynku dla nowych zdolności przesyłowych w krajowym systemie przesyłowym (KSP) związanych z budową nowego terminalu LNG (FSRU) w rejonie Gdańska, przepustowość wejścia do systemu przesyłowego w Fizycznym Punkcie Wejścia z Terminalu LNG do krajowego systemu przesyłowego powinna być równa mocy umownej. W związku z tym, wielkość przepustowości w punkcie wejścia do KSP odpowiadać będzie mocy umownej regazyfikacji (w punkcie wyjścia z Terminalu LNG). W związku z powyższym, informacje przedstawione w pkt. 5.6.2.1 i 5.6.2.2 Kwestionariusza procedury powinny być zbieżne.

Dodatkowo w ramach badania Użytkownicy mogą także wskazać, czy ilości wprowadzane w punkcie wejścia z planowanego terminalu (całość lub określona część) zostaną odebrane z systemu przesyłowego w jednym z Fizycznych Punktów Wyjścia (na istniejących lub planowanych połączeniach z systemami przesyłowymi sąsiednich krajów) poprzez podanie przewidywanej wartości przepustowości w tych punktach. Brak podania przewidywanego zapotrzebowania na przepustowość w połączeniach międzysystemowych będzie wskazywać, że ilości odbierane z planowanego terminalu będą przewidziane dla odbiorców końcowych w kraju lub do sprzedaży w punkcie wirtualnym.

Uczestnicy rynku zainteresowani udziałem w badaniu powinni przesłać uzupełniony kwestionariusz najpóźniej do dnia 28 września 2020 r. na adres mailowy badanierynku@gaz-system.pl.

Terminal LNG w Porcie Gdańskim został wpisany w 2020 roku na czwartą listę inwestycji, które uzyskały status projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania (ang. Projects of Common Interest – PCI) w sektorze energetycznym. Projekty PCI to kluczowe projekty infrastrukturalne, mające na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa na europejskim rynku energii. Ich realizacja ma wspierać politykę energetyczną i wyzwania klimatyczne w UE. Więcej o projektach PCI realizowanych przez GAZ-SYSTEM dostępne jest na stronie internetowej.

Źródło: gospodarkamorska

Główny niezależny fundusz majątkowy Abu Dhabi przejął 5,1% udziałów w Cheniere Energy Inc., największym amerykańskim eksporcie skroplonego gazu ziemnego. Akcje są wycenione na 615 milionów dolarów. Według danych Bloomberga Abu Dhabi jest czwartym co do wielkości udziałowcem Cheniere.

Główny niezależny fundusz majątkowy Abu Dhabi przejął 5,1% udziałów w Cheniere Energy Inc., największym amerykańskim eksporcie skroplonego gazu ziemnego. Akcje są wycenione na 615 milionów dolarów. Według danych Bloomberga, Abu Dhabi jest czwartym co do wielkości udziałowcem Cheniere.

Administracja Trumpa zachwalała eksport LNG jako coś więcej niż tylko dobrodziejstwo gospodarcze dla USA, postrzegając te dostawy również jako narzędzie polityki zagranicznej do rozprzestrzeniania amerykańskich wpływów za granicą. 

Odkąd Stany Zjednoczone zaczęły wysyłać gaz łupkowy za granicę w 2016 roku, znalazł się on w szeregach największych na świecie dostawców LNG. Firma Cheniere z siedzibą w Houston obsługuje dwa zakłady eksportowe: Corpus Christi w Teksasie i Sabine Pass w Luizjanie.

ADIA ma aktywa o wartości prawie 580 miliardów dolarów i jest trzecim co do wielkości rządowym funduszem majątkowym na świecie, według SWF Institute.

Źródło: gospodarkamorska

Parlament Europejski (PE) twierdzi, że żegluga musi się bardziej przyczyniać do neutralności klimatycznej i eskaluje żądania wobec żeglugi – opowiedział się za wręcz rewolucyjnymi zmianami w transporcie morskim. Nie oznacza to, że wejdą one natychmiast w życie – uspokajają niektórzy europejscy parlamentarzyści. Jednak historia uczy, że mogą one przynieść nadmierne, przedwczesne (np. wyprzedzające postęp i możliwości techniczne) nieuzasadnione obciążenia, a biznes żeglugowy nie może spać spokojnie.

Aby zmniejszyć emisję dwutlenku węgla w transporcie morskim, Parlament głosował w ostatnią środę m.in. za włączeniem emisji CO2 tego sektora do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS).

Parlament opowiada się za 40 proc. redukcją emisji CO2 do 2030 r. Transport morski ma zostać włączony do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS – Emissions Trading System). Ma być utworzony „Ocean Fund” (Fundusz na rzecz Oceanów), którego celem jest przyczynianie się do ochrony ekosystemów morskich.

W środę Parlament 520 głosami za przy 94 głosach przeciw i 77 wstrzymanych przyjął stanowisko w sprawie wniosku Komisji dotyczącego przeglądu unijnego systemu monitorowania, sprawozdawczości i weryfikacji emisji CO2 z transportu morskiego („rozporządzenie UE w sprawie MRV”).

IMO „zbyt łagodne”?

Posłowie w dużej mierze zgadzają się, że obowiązki sprawozdawcze UE i Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) powinny zostać ujednolicone, jak zaproponowała Komisja. Zauważają jednak, że IMO nie poczyniła wystarczających postępów w osiągnięciu ambitnego globalnego porozumienia w sprawie emisji gazów cieplarnianych (GHG).

Taka deklaracja dowodzi, że instytucje europejskie (mające mniejsze od IMO kompetencje w sprawach żeglugi, eksploatacji statków, etc., a także słabsze rozeznanie realiów i możliwości technicznych i uwarunkowań rynkowych oraz możliwości finansowych w tym sektorze), nie pierwszy już raz, mają intencję wyłamania się z międzynarodowych ustaleń i wprowadzania dalej idących regulacji.

Parlament Europejski zwraca się do Komisji o zbadanie ogólnej integralności środowiskowej środków przyjętych przez IMO, w tym celów określonych w tzw. Porozumieniu Paryskim.
Posłowie PR dodają, że pilnie potrzebne jest globalne ambitne porozumienie w sprawie emisji gazów cieplarnianych pochodzących z żeglugi.

Transport morski musi zostać włączony do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji – ETS

Parlament chce, by transport morski był bardziej ambitny i uważa, że statki o tonażu pojemnościowym brutto 5000 ton i większym powinny zostać włączone do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS).

Posłowie do PE twierdzą jednak, że rynkowa polityka redukcji emisji nie jest wystarczająca i żądają, aby przedsiębiorstwa żeglugowe zmniejszyły swoje średnie roczne emisje CO2 na jednostkę transportową dla wszystkich swoich statków o co najmniej 40 proc. do 2030 roku.

Ustanowienie Funduszu Morskiego

Posłowie wzywają do utworzenia „Funduszu Morskiego” na lata 2022-2030, finansowanego z dochodów z handlu uprawnieniami w ramach ETS, w celu zwiększenia efektywności energetycznej statków oraz wspierania inwestycji w innowacyjne technologie i infrastrukturę, takie jak paliwa alternatywne i ekologiczne porty. 20 proc. dochodów w ramach Funduszu powinno zostać wykorzystane na wkład w ochronę, odbudowę i efektywne zarządzanie ekosystemami morskimi, na które wpływ ma globalne ocieplenie.

Zieloni mają głos

„Dziś wysyłamy silny sygnał zgodny z europejskim Zielonym Ładem i nadzwyczajną sytuacją klimatyczną: Monitorowanie i sprawozdawczość w zakresie emisji CO2 jest ważna, ale same statystyki nie pozwolą zaoszczędzić ani jednego grama gazów cieplarnianych! Dlatego też wychodzimy wyprzedzająco poza propozycje Komisji i domagamy się bardziej rygorystycznych środków w celu ograniczenia emisji pochodzących z żeglugi morskiej” – stwierdziła sprawozdawczyni Jutta Paulus (Zieloni / EFA).

Co dalej?

Parlament jest teraz gotowy do rozpoczęcia negocjacji z państwami członkowskimi w sprawie ostatecznego kształtu przepisów.

Ostry kurs w sprawie emisji w żegludze potwierdzony przez von der Leyen

Podjęcie dalszych, zdecydowanych działań na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych z transportu, w tym również z żeglugi morskiej, zapowiedziała także przewodnicząca Komisji Europejskiej, Ursula von der Leyen, podczas orędzia o stanie Unii wygłoszonego w Parlamencie Europejskim w Brukseli. Stwierdziła, że działania te są potrzebne, aby Europa mogła do 2030 roku ograniczyć emisje gazów cieplarnianych o co najmniej 55 proc., a do 2050 roku – osiągnąć pełną neutralność klimatyczną.

Kontekst

Transport morski pozostaje jedynym sektorem, w którym UE nie podjęła żadnych konkretnych zobowiązań w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych – stwierdzono w oficjalnym komumikacie PE po środowej sesji, na której przyjęto stanowisko w sprawie emisji CO2 w żegludze. Światowa działalność żeglugowa emituje znaczne ilości gazów cieplarnianych(GHG), szacowane na około 2-3 proc. całkowitych światowych emisji GHG. To więcej niż emisje któregokolwiek z państw członkowskich UE. W 2017 r. w UE 13 proc. całkowitych emisji gazów cieplarnianych w UE z transportu pochodziło z sektora morskiego – twierdzi PE.

UE już nie raz wybiegała przed orkiestrę

Europa dąży do tego, aby do 2050 roku stać się pierwszym kontynentem neutralnym dla klimatu. By osiągnąć ten niezwykle ambitny cel, konieczne jest podjęcie działań służących ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych do atmosfery także z transportu morskiego.

Najważniejszym instrumentem służącym realizacji tego celu jest unijne rozporządzenie w sprawie monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji CO2 z transportu morskiego (tzw. rozporządzenie MRV).

– Należy podkreślić, że przyjęte dzisiaj sprawozdanie w sprawie rewizji rozporządzenia MRV to jeszcze nie obowiązujące powszechnie prawo, ale stanowisko Parlamentu Europejskiego do negocjacji z państwami członkowskimi w Radzie UE oraz Komisją Europejską. Na chwilę obecną trudno powiedzieć, kiedy te negocjacje się rozpoczną, jak długo będą trwały, a w szczególności, jaki będzie ich ostateczny wynik – wyjaśnia europosłanka z Gdańska, która w ramach Komisji Transportu i Turystki Parlamentu Europejskiego przewodniczyła pracom nad opinią dotyczącą rewizji rozporządzenia MRV. 

– Co więcej, trudno sobie wyobrazić, by rozwiązania, które znalazły się w stanowisku przyjętym dzisiaj przez Parlament Europejski, mogły zostać wprowadzone w życie bez uprzedniej kompleksowej oceny wpływu proponowanych regulacji na takie kwestie, jak konkurencyjność europejskiego transportu morskiego, czy też zatrudnienie w branży morskiej. Równie ważna jest dostępność zaawansowanych technologii umożliwiających skuteczną redukcję emisji. Obecnie wiele mówi się choćby o paliwach alternatywnych dla statków, m.in. o wykorzystaniu wodoru do napędzania jednostek oraz o statkach w pełni elektrycznych, ale nie są to oczywiście rozwiązania powszechnie stosowane – podsumowuje europosłanka Magdalena Adamowicz.

Jednak powyższy uspokajający ton w retoryce Parlamentu Europejskiego może pozostać w sferze niedotrzymanych obietnic. W przeszłości już się bowiem zdarzało, że Unia Europejska, „wychodząc przed orkiestrę” jednostronnie (nie bacząc na bardziej realistyczne ustalenia globalne, np. w ramch IMO) wprowadzała w życie szkodliwe dla żeglugi regulacje, zwiększając koszty transportu morskiego w Europie i podkopując konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw żeglugowych na rynku globalnym.

Pełne brzmienie przyjętego w środę przez Parlament Europejski tekstu stanowiska w sprawie emisji gazów cieplarnianych ze statków.

Główne ustalenia Parlamentu Europejskiego w sprawie emisji ze statków, w stanowisku przyjętym w ostatnią środę, 16 września 2020 r. – podsumowanie:

1. Włączenie transportu morskiego do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (EU ETS) od 1 stycznia 2022 r.
2. Przeznaczenie co najmniej 50 proc. przychodów uzyskanych z aukcji uprawnień do emisji z transportu morskiego na rzecz Funduszu dla Oceanów na lata 2022-2030, który służyć ma poprawie efektywności energetycznej statków oraz wspieraniu inwestycji w innowacyjne technologie i infrastrukturę w celu dekarbonizacji transportu morskiego.
3. Rozszerzenie zakresu unijnego rozporządzenia MRV, tj. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/757 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji dwutlenku węgla z transportu morskiego na inne gazy cieplarniane, w szczególności metan.
4. Redukcja emisji CO2 ze statków o 40 proc. do 2030 roku.
5. Radykalna redukcja emisji gazów cieplarnianych ze statków w czasie postoju w porcie.
6. Wprowadzenie unijnego system oznakowania efektywności środowiskowej statków.

Źródło: portalmorski

Gdańska Protea poinformowała o pozyskaniu zamówienia od firmy Technip France na dostawę urządzeń typu monorail hoist o udźwigu 100/10 ton. Zamówienie obejmuje dostawę trzech urządzeń.

Chodzi o rodzaj podnośników / suwnic na pojedynczych szynach.
Zakres obejmuje projekt, wykonanie, testy, nadzór nad montażem i uruchomienie urządzenia w miejscu przeznaczenia.

To kolejne urządzenia produkcji Protea, które będą pracować w niezwykle trudnych warunkach – w temperaturze dochodzącej do -52°C oraz w strefie zagrożonej wybuchem.

Zamówiona właśnie dźwignica monorail hoist jest częścią budowy nowego terminalu LNG o nazwie Arctic LNG 2 na półwyspie Gydan należącym do Rosji. Nieopodal (po drugiej stronie zatoki) w 2017 r. zbudowano inny terminal LNG o nazwie Yamal.
W ramach tamtego projektu Protea dostarczyła w roku 2016 dwie suwnice bramowe.

Arctic LNG 2 to największy dotąd projekt realizowany na Półwyspie Gydan. Arctic LNG 2 ma produkować do 19,8 mln ton rocznie, a jego pierwsza część ma być gotowa do 2023 roku.

Pierwszy i już działający w pełni projekt arktyczny Novateku, czyli Yamal LNG, rocznie produkuje do 16,5 mln ton gazu skroplonego.

Największy rosyjski prywatny producent gazu Novatek wybrał na wykonawcę budowy zakładów skraplania gazu w projekcie Arctic LNG 2, w kontrakcie o wartości 7,6 mld dolarów, firmę TechnipFMC.
Na projekt składają się projektowane i budowane przez TechnipFMC (którego częścią jest Technip France) trzy platformy pływające z liniami produkcyjnymi skraplania gazu o mocy 6 mln ton rocznie, osadzone na stałe przt brzegach półwyspu i pełniące zarazem rolę terminali, przy których będą cumowały gazowce.
I to na tych właśnie platformach znajdą zastosowanie urządzenia dostarczone przez firmę Protea z Gdańska.

Źródło: portalmorski

W ramach trwającego badania rynkowego na nowe zdolności przesyłowe w krajowym systemie przesyłowym, w związku z planowaną realizacją nowego Terminalu LNG (FSRU) w rejonie Zatoki Gdańskiej, spółka Gaz-System wydłuża do 28 września br. termin na zgłaszanie zapotrzebowania.

„Zgodnie z Art. 4 Regulaminu niewiążącej procedury badania rynku dla nowych zdolności przesyłowych w krajowym systemie przesyłowym związanych z budową nowego Terminalu LNG, GAZ-SYSTEM S.A. dokonał zmiany harmonogramu tej procedury poprzez wydłużenie terminu na złożenie kwestionariusza (do 28 września br.). W związku z powyższym, zmianie uległ także termin przeprowadzenia oceny kwestionariuszy (do 2 października) oraz ogłoszenia wyników procedury (do 7 października) – informuje spółka w komunikacie.

20 lipca 2020 r. spółka rozpoczęła niewiążące badanie rynku w zakresie zapotrzebowania na nowe zdolności przesyłowe w krajowym systemie przesyłowym, w wyniku udostępnienia mocy regazyfikacyjnych Terminalu LNG typu FSRU. Statek regazyfikacyjno-magazynowy LNG (FSRU) będzie umiejscowiony w rejonie Gdańska. Realizacja FSRU obejmuje także jego integrację z systemem przesyłowym, dzięki czemu powstanie nowy fizyczny punkt wejścia do krajowego systemu przesyłowego.

Zakłada się, że nowy Terminal LNG umożliwi regazyfikację na poziomie co najmniej 4,5 mld m³ rocznie, jednak decyzja w zakresie ostatecznej możliwości regazyfikacji Terminalu LNG, a tym samym oferowanej przepustowości, zależeć będzie w dużej mierze od zgłoszonego zainteresowania rynku, potwierdzonego w fazie wiążącej badania zapotrzebowania rynku.

Źródło: gospodarkamorska

GasLog, firma zajmująca się dostawą LNG z Grecji, poinformowała, że nowa jednostka LNG SN2300 rozpoczęła próby morskie w Korei Południowej.

Statek budowany przez Samsung Heavy Industries to zbiornikowiec LNG X-DF o pojemności 174 000 m3. Obecnie znany jako SN2300 statek będzie nosił nazwę GasLog Georgetown.

Statek jest wyposażony w system zabezpieczania ładunku MK III Flex Plus, zapewniający niski współczynnik odparowania, wynoszący 0,07%, w połączeniu z dochładzaczem – powiedział GasLog w krótkim oświadczeniu za pośrednictwem swoich kanałów mediów społecznościowych.

Statek ma zostać dostarczony w październiku.

Przypominamy, że statek został zwodowany przez południowokoreańską stocznię w marcu tego roku.

Źródło: gospodarkamorska

Skroplony gaz ziemny jest pomostem pomiędzy tradycyjnym paliwem, a rozwiązaniami dążącymi do zero-emisyjności. Na korzyść paliwa LNG przemawia dojrzałość technologii, ekologia jak również rosnący łańcuch dystrybucji. Armatorzy coraz częściej są zainteresowani inwestycjami w jednostki LNG na co niewątpliwie ma wpływ dostępność tego paliwa w portach.

W dniu wczorajszym odbyło się kolejne bunkrowanie paliwa LNG w Porcie Gdynia. Przy Nabrzeżu Rotterdamskim bunkrowany był cementowiec „Shetland”, jedna z najmłodszych jednostek z floty cementowców. Statek został zbudowany w 2019 roku i jest to jednostka bardzo podobna w stosunku do cementówców „Ireland” i „Greenland” również bunkrowanych w Porcie Gdynia.

LNG jako alternatywne paliwo żeglugowe, ze względu na swoje walory ekologiczne, stanowi rozwiązanie mogące spełnić normy emisyjne, przy jednoczesnej opłacalności ekonomicznej. Wprawdzie w eksploatacji pozostaje na razie niewiele jednostek zasilanych tego typu paliwem, ale sporo jest obecnie w budowie lub zamówionych i w przyszłości zostanie włączonych do eksploatacji. Zgodnie z dyrektywą w sprawie rozwoju paliw alternatywnych najpóźniej do końca 2025 roku w portach sieci bazowej TEN-T (a zatem także w Gdyni). Do Portu Gdynia w każdym tygodniu zawija kilka statków z napędem LNG.

Konieczność podjęcia działań służących ochronie środowiska naturalnego stała się motorem prac związanych z zastosowaniem LNG jako paliwa na  statkach. Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) w VI załączniku do Konwencji MARPOL 73/78, która reguluje sprawę zanieczyszczeń atmosfery przez statki, zwłaszcza tych pochodzących ze spalin silników okrętowych, wprowadziła limity zawartości siarki w paliwie okrętowym oraz limity emisji tlenków azotu z silników okrętowych. Załącznik VI wyznacza pewne akweny jako tzw. obszary kontroli emisji (emission control area ECA), dla których przyjęto specjalne zaostrzone przepisy dotyczące zapobiegania, redukcji i kontroli zanieczyszczenia powietrza przez tlenki azotu lub tlenki siarki i cząstki stałe lub przez wszystkie trzy rodzaje zanieczyszczeń razem. Do obszarów kontroli emisji tlenków siarki (sulphur emission control area SECA) zaliczono już Morze Bałtyckie (w 2005 roku) oraz Morze Północne (w 2006 roku), a także północnoamarykański obszar kontroli emisji SOx oraz NOx.

Źródło: gospodarkamorska

Novatek, największy niezależny producent gazu ziemnego w Rosji, podpisał długoterminowe umowy czarterowe na 14 tankowców lodowych Arc7 w ramach projektu Arctic LNG 2.

Firma poinformowała w poniedziałek w oświadczeniu, że podpisała umowy ze Smart LNG, spółką joint venture Novatek i Sovcomflot. Zbiornikowce będą budowane w Zvezda Shipbuilding Complex.

Podpisanie umów czarterowych umożliwiło Smart LNG zawarcie odpowiednich umów z Grupą VEB.RF i Zvezda Shipbuilding Complex na budowę i finansowanie leasingu tych statków – poinformował Novatek.

W październiku 2019 roku podpisano umowy na czarter, finansowanie i budowę pilotażowego zbiornikowca LNG typu lodowego, który ma powstać w stoczni Zvezda.

Wcześniej uczestnicy Arctic LNG 2 zatwierdzili budowę 15 lodowych tankowców typu Arc7 w Zvezda Shipbuilding Complex.

Budowa 15 tankowców LNG klasy lodowej zapewnia rdzeń floty arktycznej dla projektu, który pozwoli na całoroczny transport LNG Północną Drogą Morską do regionu Azji i Pacyfiku.

Według oświadczenia jest to również postrzegane jako główny bodziec dla rozwoju rosyjskiego przemysłu stoczniowego.

Arctic LNG 2 przewiduje budowę trzech pociągów do skraplania LNG po 6,6 mln ton rocznie, a także łączną zdolność produkcyjną kondensatu gazowego na poziomie 1,6 mln ton rocznie.

Całkowita pojemność LNG trzech pociągów skraplających wyniesie 19,8 mln ton. Projekt wykorzystuje platformy ze strukturą grawitacyjną (GBS), aby zmniejszyć całkowity koszt kapitału i zminimalizować jego wpływ na środowisko w arktycznej strefie Rosji.

Uczestnikami projektu są Novatek (60%), Total (10%), CNPC (10%), CNOOC (10%) oraz konsorcjum Mitsui i JOGMEC (10%).

Źródło: gospodarkamorska