LNG – paliwo przyszłości

Wraz ze wzrostem liczby ludności na świecie oraz jej migracją do dużych miast rośnie ruch na drogach lądowych i morskich. Aby sprostać zapotrzebowaniu na transport – zwłaszcza w dobie ograniczania emisji gazów cieplarnianych – niezbędne jest wprowadzanie nowych rodzajów paliw. Jednym z nich jest LNG – skroplony gaz ziemny.

W PPLNG wierzymy, że skroplony gaz ziemny będzie odgrywać coraz większą rolę pośród dostępnych źródeł energii dla transportu lądowego, zaraz obok biopaliw, wodoru czy energii elektrycznej.
Skroplony gaz ziemny jest przejrzystym, bezbarwnym i nietoksycznym płynem, który powstaje, gdy gaz ziemny zostanie schłodzony do temperatury -162° Celsjusza. Niska temperatura powoduje skroplenie gazu i zmniejsza jego objętość aż 600-krotnie. Dzięki temu LNG można łatwo i niedrogo przechowywać oraz transportować. Dodatkowo gaz ziemny w ciekłej postaci nie ulega zapłonowi.
Stale rośnie rola LNG jako nośnika energii w światowym „miksie energetycznym”, czyli strukturze produkcji i konsumpcji energii. Handel skroplonym gazem ziemnym wzrósł ze 100 mln ton w 2000 r., do prawie 300 mln ton w 2017 r. Dla porównania, tylko 80 000 ton LNG zostało przetransportowanych w 1964 r., czyli pierwszym roku handlu tym paliwem. W roku 2020 zostało sprzedane blisko 60tys ton LNG w postaci ciekłej z Terminala LNG w Swinoujsciu, co stanowi 50% wzrost w stosunku do 39,9 tys t w 2019.


Systematycznie rozszerzamy wykorzystanie LNG, które może służyć jako paliwo dla ciężarówek i statków. Wierzymy bowiem w jego potencjał do generowania oszczędności, a także zmniejszenia obciążenia środowiska w porównaniu do tradycyjnego oleju napędowego czy też benzyny. Warto również podkreślić, że skroplony gaz ziemny można stosować także w transporcie kolejowym, górnictwo oraz przemyśle.

bioLNG

Bio LNG to paliwo o tych samych właściwościach co klasyczne LNG. Różni je tylko pochodzenie. O ile klasyczne LNG jest paliwem zaliczanym do grupy paliw kopalnych, BioLNG jest paliwem odnawialnym, powstającym poprzez skroplenie biogazu.

Biogaz powstaje w procesie fermentacji metanowej różnego rodzaju materii organicznej. Najczęściej są to różnego rodzaju odpady z produkcji rolnej, lub spożywczej takie jak obornik, gnojowica, odpady poubojowe, czy zielone frakcje odpadów komunalnych.

W procesie produkcyjnym substraty poddawane są fermentacji z udziałem bakterii metanowych a powstały w ten sposób biogaz poddawany jest procesowi odwadniania, odsiarczania a następnie schładzania w kilku następujących po sobie cyklach. W procesie schładzania z biogazu wykraplają się w pierwszej kolejności składniki o niższej temperaturze skraplania, głównie dwutlenek węgla, oraz węglowodory o większej zawartości węgla. W efekcie na końcu procesu kriogenicznego schładzania otrzymujemy praktycznie czysty metan o parametrach nieodbiegających od klasycznego LNG.

Nie ma więc różnicy w zastosowaniu bioLNG w stosunku do klasycznego LNG. Jest natomiast kolosalna różnica w emisyjności BioLNG w stosunku do gazu kopalnego. Przy zastosowaniu odpowiednich substratów i technologii, emisyjność bioLNG jest ujemna, co oznacza, że spalenie go pociąga za sobą zmniejszenie emisji CO2. BioLNG należy do tak zwanych „zaawansowanych biopaliw”, co zapewnia podwójne liczenie energii w nim zawartej do realizacji celów redukcji emisji gazów cieplarnianych realizowanych przez producentów i dostawców paliw transportowych.